Het telefoontje met de organisatie, en de Duitse vrijwilligster die er toen was en mij haar ervaringen vertelde, zorgde ervoor dat mijn twijfels verdwenen. Online vroeg ik een willekeurig persoon of Slowakije eigenlijk wel een leuk land was. Deze persoon zei: Gaan! Prachtige natuur, aardige mensen, je zult het geweldig vinden!

Als ik nu terugkijk, kan ik rustig zeggen dat dit jaar mijn verwachtingen oversteeg. Niet alleen vloog het om, ook inhoudelijk heb ik er ontzettend veel van opgestoken. Met name omdat ik en de andere .......

....... vrijwilligers vanaf dag 1 de vrijheid en verantwoordelijkheid kregen om zelfstandig aan de slag te gaan. Uiteraard kon je altijd terugvallen op de organisatie, maar het werd vooral benadrukt dat je er zelf achteraan moest gaan. Op die manier heb ik heel veel verschillende dingen kunnen doen. Internationale uitwisselingen, trainingen, veel workshops en evenementen organiseren, computer- en taallessen geven aan hele kleintjes tot aan tieners en volwassenen, voorlichting geven en zorgen dat iedereen Keric in de wijde omgeving leerde kennen.

Ik heb er nooit echt hoeven wennen, want ik voelde me er direct thuis. Ookal was het toentertijd nog niet bepaald 'westers'. Het lastigste was misschien nog wel de taal. Ik het begin had ik meer aan mijn Duits dan Engels, en het beste is dan ook om maar heel veel moeite te steken in het leren van Slowaaks. Dat vinden de buren en de kinderen met wie je werkt natuurlijk fantastisch als ze op een gegeven moment merken dat je ze verstaat en een praatje kunt maken.

Buiten het werk heb ik veel van het land en de omliggende landen gezien, veel gelift ook! Ik heb me heel erg vermaakt, en keek echt niet uit naar de laatste dag. Ik mis het land nog regelmatig en kijk terug met heel veel positieve herinneringen.

Overweeg je om als EVS'er bij Keric of ergens anders in Slowakije te gaan vrijwilligeren en heb je vragen? Stuur een email naar Keric en dan sturen zij die naar mij door."

Ak Vás článok zaujal, zazdieľajte ho na Facebook-u: